Σας παρουσιάζουμε την ομάδα χοροθεάτρου ΔΑΓΙΠΟΛΗ http://www.omadaplastelini.com/press-room/5
| http://www.omadaplastelini.com/press-room/5 | Τι κι αν τα
μέλη της χοροθεατρικής ομάδας Δαγίπολη αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα; Η εν
λόγω ομάδα μετρά ήδη δέκα χρόνια δράσης στο σανίδι ανατρέποντας όλα τα δεδομένα
περί ορίων. Ο Γιώργος Χρηστάκης εμπνευστής και δημιουργός της ομάδας παραχωρεί συνέντευξη στην Πλαστελίνη παρουσιάζοντας την πορεία και τα μελλοντικά σχέδια των μελών της.
Ο πυρήνας
της ομάδας σας αποτελείται από άτομα με κινητικό πρόβλημα. Ως εμπνευστής και
δημιουργός της θα θέλαμε να μας πεις λίγα λόγια γι’ αυτό το εγχείρημα.
Ο πυρήνας της ομάδας αποτελείται από άτομα με αναπηρία και μη, η ομάδα είναι μικτή. Η ανάγκη μας να εκφρασθούμε μέσα από νέα επικοινωνιακά μονοπάτια, αλλά και να ασχοληθούμε με κάτι που αγαπάμε αποτέλεσε το έναυσμα για το ξεκίνημα αυτής της ομάδας. Με πολύ λίγα και δειλά βήματα στην αρχή, με υπομονή κι επιμονή καταφέραμε να χαράξουμε τη δική μας πορεία όλα αυτά τα χρόνια. Η ονομασία «Δαγίπολη» από πού προέρχεται; Από τις αρχικές συλλαβές των ονομάτων των ατόμων που την ξεκινήσαμε ΔΑ(φνη) ΓΙ(ώργος) ΠΟ(πη) ΛΗ(δα) Ο χορός πώς προέκυψε στην ζωή σου; Ασχολείσαι και με άλλα πράγματα ταυτόχρονα; Η αγάπη μου για το χορό και η γνωριμία μου με κάποιους ανθρώπους του χορού, με τους οποίους άρχισα να πρωτοδουλεύω (Νατάσα Αρέθα, Κων/νος Μίχος, Αγγελική Παπαδάτου κλπ), μου έδωσαν το ερέθισμα να ξεκινήσω και κάποια στιγμή να στήσω και την δική μου ομάδα. Είμαι Κοινωνικός Ψυχολόγος, Υποψήφιος Διδάκτορας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Πόσο εύκολο ήταν να εδραιωθείτε στο
χώρο της τέχνης δεδομένου του προβλήματος αναπηρίας; Υπήρξε ή υπάρχει
προκατάληψη;
Στην αρχή φαντάζει δύσκολο, όμως δεν είναι καθόλου έτσι, αν αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο, απογυμνωμένο, όπως ακριβώς είναι δηλαδή∙ και βέβαια χωρίς καμιά διάθεση ούτε να ωραιοποιήσεις, αλλά ούτε να «μιζεροποιήσεις» κάτι. Το μόνο που χρειάζεται είναι ν’ ανοίξεις ένα διάλογο με το «άλλο» σώμα. Τότε τα πράγματα απλοποιούνται. Πολύ σύντομα η αρχική αμηχανία εξαφανίζεται και δίνει τη θέση της σε μια συνεργατική αλληλεπίδραση που παράγει όμορφα αποτελέσματα. Στις χορευτικές σας παραστάσεις το κινητικό πρόβλημα που αντιμετωπίζετε προβάλλεται ή υπάρχει τάση ανατροπής του; Οι παραστάσεις μας θεωρούνται ανατρεπτικές, όχι γιατί προβάλλουμε, ούτε γιατί ανατρέπουμε την κινητική λειτουργία μας. την εμφανίζουμε απλώς, όπως ακριβώς είναι, χωρίς να κρύβουμε τίποτα. ‘Ο,τι δηλαδή κάνει και ο μη ανάπηρος χορευτής. Δεν μιμούμαστε τον μη ανάπηρο χορευτή, ούτε προσομοιώνουμε το «κανονικό»… Στα πλαίσια της ανθρώπινης ποικιλομορφίας το «κανονικό» είμαστε εμείς. Η ανατροπή βρίσκεται στη χρήση της λειτουργίας των σωμάτων αναπήρων και μη, και στις εικόνες που εμφανίζονται. Εικόνες ταμπού για πολλούς, αφού σχετίζονται με τον έρωτα, το sex, τις συγκρουσιακές σχέσεις και όλο το αναπαραστασιακό πεδίο, που κάποιος όχι μόνο δεν έχει δει ποτέ του, αλλά ούτε φανταζόταν ποτέ ότι θα δει. Έτσι ο θεατής βγαίνει απ’ την βολική θέση του παθητικού παρατηρητή και συγκρούεται με τους δαίμονες και τις εμμονές του Αυτό που κάνετε φαντάζει σε πολλούς ακατόρθωτο. Τελικά, το ανθρώπινο σώμα έχει όρια; Ο μύθος του ακατόρθωτου καταρρίπτεται όταν κάτι «κατορθώνεται». Αυτά που κάνουμε δεν είναι αδύνατα∙ άλλωστε, αν ήταν αδύνατα δεν θα γίνονταν. Ούτε κάνουμε τρελές υπερβάσεις, ούτε είμαστε Θεοί η ημίθεοι. Αν ήμουν Θεός θα κατοικούσα στον Όλυμπο. Το ανθρώπινο σώμα έχει και όρια και αντοχές, μόνο που συχνά δεν τα γνωρίζουμε. Η δουλειά μας βοηθάει πολύ σε αυτό.
Υπάρχει κάποιο κοινωνικό μήνυμα που
θέλετε να εκφράσετε ως ομάδα;
Ο αλληλοσεβασμός, η αλληλοαποδοχή, η συνεργατικότητα με ίσους όρους σε όλα τα επίπεδα της ανθρώπινης δράσης μπορούν να φέρουν θαυμάσια αποτελέσματα Η ομάδα σας μετρά ήδη δέκα χρόνια πορείας στον καλλιτεχνικό χώρο. Ποια θεωρείς πιο δυνατή και σημαντική στιγμή; Υπήρξαν πολλές. Οι παραστάσεις στην Αμερική, οι διεθνείς συνεργασίες, οι παραστάσεις στη Ελληνική επαρχία που διψάει και τόσες άλλες Από όσο γνωρίζουμε έχετε δώσει και κάποιες διεθνείς παραστάσεις με μεγάλη επιτυχία παρουσιάζοντας το έργο «HUMATERRA» Πώς βιώσατε αυτή την εμπειρία; Το “HUMATERRA” ήταν μια διεθνής συνεργασία. Το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα ενθουσίασε, ωστόσο άφησε μια πικρία πίσω, γιατί δεν υποστηρίχτηκε όσο έπρεπε από τους μηχανισμούς στην Ευρώπη αλλά και στην Ελλάδα .
Έχετε κάνει αρκετές συνεργασίες με
διάφορους καλλιτέχνες. Μίλησε μας για αυτές.
Ετοιμάζετε κάτι στο άμεσο μέλλον; Πώς φαντάζεσαι
την εξέλιξη και την πορεία της ομάδας έπειτα από μερικά χρόνια;Η σκληρή δουλειά και η συνεχής δράση της ομάδας όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς να αφήνουμε κενά διαστήματα, με συνεχείς και προσεγμένες παραγωγές είχαν ως αποτέλεσμα την καταξίωσή μας στον χώρο της τέχνης. Έτσι είχαμε την τύχη να συνεργασθούμε με πολλά ονόματα απ’ το χώρο: ηθοποιούς, τραγουδιστές, σκηνοθέτες, ζωγράφους και φυσικά χορευτές. Καταρχάς να αναφέρω τον Κώστα Λειβαδά, με τον οποίο με συνδέει και μια δυνατή φιλία, και που είναι ο μουσικός μας τα τελευταία χρόνια. Άλλοι τραγουδιστές με τους οποίους επίσης συνεργαστήκαμε είναι η Αντριάνα Μπάμπαλη, η Ελένη Τσαλιγοπούλου, ο Ψαραντώνης, ο Πάρις Περυσινάκης, ο Γιώργος Μακρής, ο Κλέων Αντωνίου. Ηθοποιοί όπως η Άννα Φόνσου ο Γιώργος Καραμίχος, ο Αντώνης Καφετζόπουλος, ο Γιώργος Νινιός, ο Σωτήρης Ταχτσόγλου, ο Αναστάσης Κολοβός και η Χρύσα Παππά έπαιξαν σε παραστάσεις μας, ενώ ο Φίλιππος Σοφιανός και ο Αντώνης Ρέλλας σκηνοθέτησαν παραστάσεις μας. Ακόμα ως εικαστικοί – ζωγράφοι συμμετείχαν ο Σπύρος Γεώργας και η Ρέα Πεδιαδιτάκη, ενώ κείμενα μας χάρισαν ο Ανδρέας Κουζέλης και η Άνα Ζουμάνη. Φυσικά να αναφερθώ και στους τόσους χορευτές και χορεύτριες που πέρασαν κατά καιρούς από την ομάδα. Τους ευχαριστώ όλους πολύ. Η ομάδα είναι ενεργή και παραγωγική έτσι δεν γίνεται να μην ετοιμάζει κάτι… Υπάρχει μια νέα ιδέα που θα την παρουσιάσουμε γύρω στον Μάρτη του 2015, ως τότε θα παίξουμε τον Δεκέμβρη στην Πάτρα στη Ρόδο στην Αθήνα και αλλού με αποσπάσματα από παλιότερες δουλειές μας…Φαντάζομαι στο μέλλον η ομάδα να παραμείνει παραγωγική, να συνεργάζεται πάντα με αξιόλογους ανθρώπους, φαντάζομαι να έρθουν κι άλλα παιδιά απ το χώρο της αναπηρίας, το έργο μας να παρουσιάζεται παντού σε Ελλάδα και εξωτερικό σε μικρούς και μεγάλους, έτσι ώστε να το μοιραζόμαστε με όσο πιο πολύ κόσμο γίνεται, να αφυπνίζουμε συνειδήσεις, να αφήσουμε παρακαταθήκη και κληρονομιά για τις επόμενες γενιές Είθισται οι φιλοξενούμενοί μας εδώ στο ‘’press room’’ να κλείνουν τις συνεντεύξεις με το δικό τους τρόπο... "Σαν βγεις στο πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι" Κ.Καβάφης |
0 Comments